- 亭亭
- tíngtíng(1) [erect; upright]∶高耸直立的样子
亭亭净植。 --宋·周敦颐《爱莲说》
亭亭独立。 --明·李渔《闲情偶寄·种植部》
亭亭如盖。 --明·归有光《项脊轩志》
(2) [gracefull]∶形容女子或花木挺立秀气
Advanced Chinese dictionary. 2013.
亭亭净植。 --宋·周敦颐《爱莲说》
亭亭独立。 --明·李渔《闲情偶寄·种植部》
亭亭如盖。 --明·归有光《项脊轩志》
Advanced Chinese dictionary. 2013.